Διθειώδες Νάτριο 36-40% 1lt
Το Διθειώδες Νάτριο 36-40% είναι ένα αντιχλωρικό, μια ουσία που χρησιμοποιείται για την αποσύνθεση υπολειμματικού υποχλωριώδους ή χλωρίου μετά από λεύκανση με βάση το χλώριο, προκειμένου να αποφευχθούν οι συνεχιζόμενες αντιδράσεις και, επομένως, η ζημιά στο υλικό που έχει λευκανθεί. Το όξινο θειώδες νάτριο είναι ένα παράδειγμα αντιχλωρίου. Ιστορικά, το όξινο θειώδες νάτριο έχει χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας, τη βιομηχανία καλλυντικών, τη βιομηχανία τροφίμων και πολλά άλλα.
Το όξινο θειώδες νάτριο (ή διθειώδες νάτριο, όξινο θειώδες νάτριο) είναι ένα χημικό μείγμα με τον κατά προσέγγιση χημικό τύπο NaHSO3. Το όξινο θειώδες νάτριο στην πραγματικότητα δεν είναι μια πραγματική ένωση, αλλά ένα μείγμα αλάτων που διαλύονται στο νερό για να δώσουν διαλύματα που αποτελούνται από ιόντα νατρίου και όξινου θειώδους άλατος. Εμφανίζεται ως λευκοί ή κιτρινωπό-λευκοί κρύσταλλοι με οσμή διοξειδίου του θείου. Για τις ιδιότητες του όξινου θειώδους νατρίου, ανατρέξτε στον πίνακα που βρίσκεται στα δεξιά. Ανεξάρτητα από την κακώς καθορισμένη φύση του, το όξινο θειώδες νάτριο χρησιμοποιείται σε πολλές διαφορετικές βιομηχανίες, όπως ένα πρόσθετο τροφίμων με αριθμό Ε222 στη βιομηχανία τροφίμων, έναν αναγωγικό παράγοντα στη βιομηχανία καλλυντικών και έναν αποσυνθετικό υπολειμματικού υποχλωριώδους άλατος που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία λεύκανσης.
Σύσταση
Τα διαλύματα όξινου θειώδους νατρίου μπορούν να παρασκευαστούν με επεξεργασία ενός διαλύματος κατάλληλης βάσης, όπως υδροξείδιο του νατρίου ή διττανθρακικό νάτριο με διοξείδιο του θείου.
SO2 + NaOH → NaHSO3
SO2 + NaHC03 → NaHSO3 + CO2
Οι προσπάθειες κρυστάλλωσης του προϊόντος αποδίδουν διθειώδες νάτριο, Na2S2O5.[6] Το όξινο θειώδες νάτριο σχηματίζεται κατά τη διαδικασία Wellman-Lord.
Διθειώδες Νάτριο στην Κοσμητολογία
Η ασφάλεια των καλλυντικών προϊόντων τίθεται συνεχώς υπό αμφισβήτηση καθώς τα συστατικά αλλάζουν συνεχώς ή ανακαλύπτονται ως μια πιθανώς επιβλαβής ουσία. Τα θειώδη συστατικά των καλλυντικών συστατικών, όπως το όξινο θειώδες νάτριο, υποβλήθηκαν σε κλινικές δοκιμές για να διαπιστωθεί η ασφάλειά τους σε καλλυντικά σκευάσματα. Το όξινο θειώδες νάτριο λειτουργεί ως αναγωγικός παράγοντας και επιπλέον ως παράγοντας που απομακρύνει τα μαλλιά/ισιωτικό.
Από το 1998, το όξινο θειώδες νάτριο χρησιμοποιήθηκε σε 58 διαφορετικά καλλυντικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων μαλακτικών μαλλιών, ενυδατικών και βαφών μαλλιών. Σε ένα καλλυντικό πλαίσιο, η αναγωγική ικανότητα του όξινου θειώδους νατρίου χρησιμοποιείται για την πρόληψη του αποχρωματισμού, τη λεύκανση των αμύλων τροφίμων και την καθυστέρηση της αλλοίωσης του προϊόντος. Δεδομένου ότι το μόριο θειώδους χρησιμοποιήθηκε σε τόσες πολλές ενώσεις στη δεκαετία του 1990, η EPA, η FDA και η Αμερικανική Διάσκεψη Κυβερνητικών Βιομηχανικών Υγιεινιστών καθιέρωσαν μια οριακή τιμή για το διοξείδιο του θείου 2 ppm κατά μέσο όρο σε 8 ώρες και ένα επίπεδο 3 ωρών 5 σελ./λεπτό. Ακόμη και με αυτό το όριο καθορισμένο, η FDA αναγνώρισε το όξινο θειώδες νάτριο ως μια «γενικά αναγνωρισμένη ως ασφαλή» ένωση.
Μια τελική εξέταση σχετικά με την καρκινογένεση, τη γονοτοξικότητα, τη στοματική τοξικότητα και την κυτταρική τοξικότητα στο καταναλισκόμενο όξινο θειώδες νάτριο διεξήχθη χρησιμοποιώντας ζωντανά άτομα όπως ποντίκια και αρουραίους. Ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις ότι το όξινο θειώδες νάτριο ήταν καρκινογόνο. Κάτω από ειδικές συνθήκες όπως οξύτητα και επίπεδο συγκέντρωσης, το όξινο θειώδες νάτριο ήταν σε θέση να προκαλέσει αρνητικές αλλοιώσεις στο γονιδίωμα, όπως καταλυτική τρανσαμίνωση και να προκαλέσει ανταλλαγές αδελφών χρωματιδίων υποδηλώνοντας πιθανή γονοτοξικότητα. Σε μια μελέτη που χρησιμοποίησε αρουραίους στελέχους Osbourne-Mendel, συνήχθη το συμπέρασμα ότι η στοματική τοξικότητα δεν ήταν σημαντική εάν η συγκέντρωση που καταναλώθηκε ήταν μικρότερη από 0,1% (615 ppm ως SO2). Μια μελέτη που έγινε από τους Servalli, Lear και Cottree το 1984 διαπίστωσε ότι το όξινο θειώδες νάτριο δεν παρήγαγε σύντηξη μεμβράνης σε ηπατικά και μυογλοιακά κύτταρα και σε ανθρώπινους ινοβλάστες, επομένως δεν υπάρχει στοματική τοξικότητα. Η τελική ομάδα εμπειρογνωμόνων CIR που βασίζεται σε αυτές τις κλινικές μελέτες διαπίστωσε ότι το όξινο θειώδες νάτριο ήταν ασφαλές για χρήση σε καλλυντικά σκευάσματα.
Διθειώδες Νάτριο στη Βιομηχανία Φαγητού
Παρόμοια με τη βιομηχανία καλλυντικών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) να επανεξετάσει και να καθορίσει εάν η χρήση των θειωδών ως πρόσθετων τροφίμων εξακολουθούσε να είναι ασφαλής υπό το φως της νέας επιστημονικής τεχνολογίας και πληροφοριών. Δεδομένου ότι το όξινο θειώδες νάτριο είναι μια γνωστή σουλφονωτική ένωση, υποβλήθηκε σε πειραματισμό. Με βάση κλινικά πειράματα σε αρουραίους και ποντίκια, η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τα Πρόσθετα Τροφίμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι 0-0,7 mg ισοδύναμου διοξειδίου του θείου/kg σωματικού βάρους την ημέρα δεν θα βλάψει ένα άτομο που καταναλώνει αυτή την ένωση ως πρόσθετο τροφίμων.
Η γονοτοξικότητα και η καρκινογένεση εξετάστηκαν ακριβώς όπως και στις δοκιμές καλλυντικών και και στις δύο περιπτώσεις, δεν βρέθηκε καμία πιθανότητα ανησυχίας σε σχέση με τα θειώδη. Η παραγωγή όξινου θειώδους νατρίου που χρησιμοποιείται ως πρόσθετο τροφίμων μπορεί να περιγραφεί με τον συνδυασμό αερίου διοξειδίου του θείου με υδατικό διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου σε συνήθεις συσκευές απορρόφησης. Προκειμένου να αναλυθεί η ποσότητα των ελεύθερων θειωδών αλάτων στα τρόφιμα ως αποτέλεσμα της σουλφόνωσης του όξινου θειώδους νατρίου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλαπλές μέθοδοι συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας τύπου Monier-Williams, HPLC μετά την εκχύλιση και ανάλυση Flow Injection. Συνολικά, η χρήση του όξινου θειώδους νατρίου στη βιομηχανία τροφίμων ως πρόσθετο και αντιοξειδωτικό είναι ασφαλής και ευεργετική για τη διάρκεια ζωής των επεξεργασμένων τροφίμων.
Διθειώδες Νάτριο στη Βιομηχανία Κλωστοϋφαντουργίας
Το Antichlor έχει τη γνωστή ικανότητα να αποσυνθέτει την περίσσεια υποχλωριώδους άλατος. Αυτό μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας επειδή η λεύκανση των ενώσεων με χρήση χλωρίου είναι μια τυπική πρακτική. Ωστόσο, η χρήση όξινου θειώδους νατρίου στην αποσύνθεση της περίσσειας υποχλωριώδους μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβή υποπροϊόντα όταν έρχεται σε επαφή με το νερό στις συγκεντρώσεις που υπάρχουν για βιομηχανική χρήση. Η επαφή με αυτά τα επικίνδυνα υποπροϊόντα ή ακόμη και ισχυρές συγκεντρώσεις όξινου θειώδους νατρίου μπορεί να είναι επιβλαβής για το περιβάλλον και την επαφή με το δέρμα. Οι ισχυρές συγκεντρώσεις αυτών των ενώσεων μπορούν να μολύνουν τα οικοσυστήματα, να βλάψουν τα ζώα και να προκαλέσουν δερματίτιδα εξ επαφής με βιομηχανικούς εργάτες. Οι συγκεντρώσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτά τα αποτελέσματα είναι πολύ ισχυρότερες από τις συγκεντρώσεις που συζητήθηκαν στη βιομηχανία καλλυντικών και τροφίμων.