Χλωριούχο Κάλιο 500g
Χλωριούχο κάλιο 500g άνυδρο
Συλβίτης, Χλωρίδιο του καλίου, Sylvite, Muriate of potash, Potassium chloride
KCl
M.W: 74.5513 g·mol−1
Cas Number: 7447-40-7
https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Potassium-chloride
Το χλωριούχο κάλιο ή κάλιο χλωρίδιο (χημικός τύπος KCl) είναι άλας του καλίου και του χλωρίου. Το όνομα συλβίνης προκύπτει από την παλιά χημική ονομασία Sal digestivus Sylvite που έδωσε ο Ολλανδός φυσικός και χημικός Φρανσίσκους Σύλβιους (Franciscus de le Bo? Sylvius) (1614-1672) στο ορυκτό αυτό.
Κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα σε εξάεδρα, μερικές φορές και σε οκτάεδρα. Έχει ειδικό βάρος 1.99 περίπου και σκληρότητα 2, λάμψη υαλώδη, σχισμό τέλειο κατά (100). Χρώμα λευκό ή άχρωμο, όπως επίσης και διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου, κυανού, κόκκινου κ.α. (ανάλογα με τις διάφορες προσμίξεις που περιέχει). Έχει τον ίδιο τρόπο γένεσης και εμφάνισης με αυτόν του αλίτη, μόνο που εμφανίζεται σπανιότερα. Διαγνωστικά στοιχεία του η εξαεδρική και οκταεδρική μορφή και η γεύση του.
Χρησιμοποιείται σαν κύρια πηγή καλιούχων ενώσεων που χρησιμοποιούνται για λίπασμα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σαν υποκατάστατο του αλατιού (χλωριούχου νατρίου) από όσους ακολουθούν δίαιτα πτωχή σε νάτριο.
Το χλωριούχο κάλιο χρησιμοποιείται στην καρδιοχειρουργική για να σταματά την καρδιά και στις μεθόδους εκτελέσεων με θανατηφόρα ένεση.
Φυσικοχημικές Ιδιότητες για το Χλωριούχο κάλιο
Μοριακός τύπος: KCl
Μοριακό βάρος: 74.5513 g·mol−1
Σημείο ζέσης: 1.420 °C
Σημείο τήξης: 770 °C
Πυκνότητα: 1.984 kg/m³
Διαλυτότητα στο νερό: 217.1 kg/m³ (0 °C)
253,9 kg/m³ (20 °C)
360.5 kg/m³ (100 °C)
Εμφάνιση: Λευκό κρυσταλλικό στερεό
Χημική Δομή
Ασφάλεια και αποθήκευση
Προκαλεί ερεθισμό στα μάτια και στο δέρμα
Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου.
Αναλυτική περιγραφή
Το χημικά καθαρό χλωριούχο κάλιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, είναι άοσμο λευκό ή άχρωμο υαλώδες κρυσταλλικό στερεό. Είναι ευδιάλυτο στο νερό και τα υδατικά του διαλύματα έχουν γεύση παρόμοια με αυτήν του αλατιού. Το χλωριούχο κάλιο χρησιμοποιήθηκε ως λίπασμα, στην ιατρική, σε επιστημονικές εφαρμογές και στην κατεργασία τροφίμων, όπου είναι γνωστό ως πρόσθετο E508.
Σε λίγες πολιτείες των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκε για να προκαλεί καρδιακό επεισόδιο, συγκεκριμένα ως τρίτο φάρμακο σε φαρμακευτικό μείγμα για εκτελέσεις με θανατηφόρα ένεση. Βρίσκεται με φυσικό τρόπο στο συλβίνη ή συλβίτη, που είναι ένα ορυκτό. Το όνομα αυτού του ορυκτού προέκυψε από την παλιά χημική ονομασία του χλωριούχου καλίου, Sal digestivus Sylvite, που του έδωσε ο Ολλανδός φυσικός και χημικός Φρανσίσκους Σύλβιους (Franciscus de le Boë Sylvius) (1614-1672) στο ορυκτό αυτό. Κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα σε εξάεδρα, μερικές φορές και σε οκτάεδρα. Έχει πυκνότητα 1.984 kg/m³ περίπου, σκληρότητα 2, λάμψη υαλώδη, σχισμό τέλειο κατά (100). Το χρώμα του είναι λευκό ή άχρωμο, όπως επίσης και διάφορες αποχρώσεις του κίτρινου, κυανού, κόκκινου κ.α. (ανάλογα με τις διάφορες προσμίξεις που περιέχει). Έχει τον ίδιο τρόπο γένεσης και εμφάνισης με αυτόν του αλίτη, μόνο που εμφανίζεται σπανιότερα. Διαγνωστικά στοιχεία του η εξαεδρική και οκταεδρική μορφή και η γεύση του. Χρησιμοποιείται ως κύρια πηγή ιόντων καλίου (K+), που χρησιμοποιούνται για λίπασμα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σαν υποκατάστατο του αλατιού (χλωριούχου νατρίου) από όσους ακολουθούν δίαιτα πτωχή σε νάτριο. Το χλωριούχο κάλιο χρησιμοποιήθηκε στην καρδιοχειρουργική, για να σταματά την καρδιά.