Νιτρικός Άργυρος 25g

Νιτρικός Άργυρος 25g

Ο νιτρικός άργυρος είναι ανόργανη χημική ένωση με χημικό τύπο AgNO₃, μια πρόδρομη ένωση για πολλές άλλες ενώσεις του αργύρου, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στη χημική φωτογραφία, αν και ο ίδιος ο νιτρικός άργυρος είναι πολύ λιγότερο ευαίσθητος στο φως από ό,τι τα αλογονίδια του αργύρου

Το νιτρικό στρόντιο είναι μια ανόργανη ένωση αποτελούμενη από τα στοιχεία στροντίου, αζώτου και οξυγόνου με τον τύπο Sr(NO3)2. Αυτό το άχρωμο στερεό χρησιμοποιείται ως κόκκινο χρωστικό και οξειδωτικό στα πυροτεχνήματα.

Φυσικοχημικές Ιδιότητες

Μοριακός τύπος: AgNO₃

Μοριακό βάρος: 169.872 g·mol⁻¹

Σημείο ζέσης: 440 °C

Σημείο τήξης: 209.7 °C

Πυκνότητα: 4.35 g/cm³ (24 °C)
3.97 g/cm³ (210 °C)

Διαλυτότητα στο νερό: 122 g/100 mL (0 °C)
170 g/100 mL (10 °C)
256 g/100 mL (25 °C)
373 g/100 mL (40 °C)
912 g/100 mL (100 °C)

Εμφάνιση: άχρωμο στερεό

Χημική Δομή

Ασφάλεια και αποθήκευση

Οξειδωικό              Διαβρωτικό         Επικίνδυνο για το περιβάλλον

Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου.

Ως οξειδωτικό, ο νιτρικός άργυρος θα πρέπει να αποθηκεύται μακριά από οργανικές ενώσεις. Παρά τη χρήση του σε πολύ αραιές συγκεντρώσεις για απολύμανση ή καυτηριασμούς, παραμένει τοξική και διαβρωτική ένωση. Βραχυχρόνιες εκθέσεις δεν έχουν άμεσα αποτελέσματα εκτός από καφετιές, μοβ ή μαύρες κηλίδες στο δέρμα, αλλά η συνεχής έκθεση σε υψηλές συγκεντρώσεις θα επιφέρουν και άλλες βλάβες, όπως εγκαύματα και οφθαλμικές βλάβες. Ο νιτρικός άργυρος είναι γνωστός για την ερεθιστική του δράση στο δέρμα και στα μάτια.

Παρά το ότι δεν υπάρχουν όρια για τη συγκέντρωσή του στο πόσιμο νερό, αν περισσότερο από 1 γραμμάριο αργύρου συσσωρευθεί στο σώμα, μπορεί να προκύψει μία κατάσταση που ονομάζεται αργυρία, μια μόνιμη κατάσταση στην οποία το δέρμα, τα μαλλιά, τα μάτια και εσωτερικά όργανα παίρνουν γκρι-μπλε χρώμα. Η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ είχε ένα όριο για τη συγκέντρωση ιόντων αργύρου στο νερό μέχρι το 1990, οπότε διαπιστώθηκε ότι η αργυρία δεν επηρέαζε τη λειτουργία κανενός οργάνου. Η κατάσταση αυτή συνδέεται συχνότερα με κατανάλωση κολλοειδών αργύρου, παρά με νιτρικό άργυρο, αφού ο τελευταίος χρησιμοποιείται μόνο σε πολύ αραιές συγκεντρώσεις για την απολύμανση του νερού. Ωστόσο, παραμένει σημαντικό να προσέχουμε προτού καταπιούμε οποιοδήποτε είδος διαλύματος με ιόντα αργύρου.

Αναλυτική περιγραφή

Ο Αλβέρτος ο Μέγας τον 13ο αιώνα βεβαίωσε την ικανότητα του νιτρικού οξέος να διαχωρίζει τον χρυσό από τον άργυρο διαλύοντας τον τελευταίο. Ο Αλβέρτος σημείωσε ότι το προκύπτον διάλυμα του νιτρικού αργύρου μπορούσε να μαυρίσει το δέρμα.

Σύνθεση

Ο νιτρικός άργυρος μπορεί να παρασκευασθεί από μεταλλικό άργυρο, π.χ. σε μορφή φύλλου, με την επίδραση νιτρικού οξέος. Παράγεται AgNO₃, νερό και οξείδια του αζώτου. Τα άλλα προϊόντα της αντιδράσεως εξαρτώνται από τη συγκέντρωση του νιτρικού οξέος:

3 Ag + 4 HNO₃ (ψυχρό και αραιό) ? 3 AgNO₃ + 2 H₂O + NO

Ag + 2 HNO₃ (θερμό και πυκνό) ? AgNO₃ + H₂O + NO₂

Αντιδράσεις

Μια χαρακτηριστική αντίδραση με νιτρικό άργυρο είναι να βυθίσουμε μια ράβδο χαλκού μέσα σε διάλυμα νιτρικού αργύρου και να την αφήσουμε για λίγες ώρες. Ο νιτρικός άργυρος αντιδρά με τον χαλκό σχηματίζοντας κρυστάλλους αργύρου που μοιάζουν με τρίχες και γαλάζιο διάλυμα νιτρικού χαλκού:

2 AgNO₃ + Cu ? Cu(NO₃)₂ + 2 Ag

Επίσης, ο νιτρικός άργυρος διασπάται όταν θερμανθεί:

2 AgNO₃(l) ? 2 Ag(s) + O₂(g) + 2 NO₂(g)

Ποσοτικά, η διάσπαση αυτή είναι αμελητέα κάτω από το σημείο τήξεως, αλλά καθίσταται σημαντική γύρω στους 250 °C και ολική στους 440 °C.

Τα περισσότερα νιτρικά άλατα μετάλλων διασπώνται θερμαινόμενα προς τα αντίστοιχα οξείδια, αλλά το οξείδιο του αργύρου διασπάται σε χαμηλότερη θερμοκρασία από ό,τι ο νιτρικός άργυρος, οπότε η διάσπαση του τελευταίου δίνει καθαρό άργυρο.

Βιολογία

Στην ιστολογία ο νιτρικός άργυρος χρησιμοποιείται για χρώση με άργυρο, που φανερώνει ίνες κολλαγόνου, πρωτεΐνες και νουκλεϊκά οξέα, ακόμα και στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης.

Εφαρμογές στην ιατρική

Τα άλατα του αργύρου έχουν αντισηπτικές ιδιότητες. Το 1881 ο Carl Siegmund Franz Cred? εισήγαγε τη χρήση αραιών διαλυμάτων AgNO₃ στα μάτια νεογνών κατά τη γέννηση για την πρόληψη μολύνσεως με γονόρροια από τη μητέρα, που μπορούσε να προκαλέσει τύφλωση (σήμερα στην ίδια περίπτωση χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά). Σε μορφή μικρών ράβδων ο νιτρικός άργυρος βρίσκει εφαρμογή ως παράγοντας καυτηριασμού, π.χ. για την αφαίρεση κοκκώδους ιστού (κάρκαδου) γύρω από άνοιγμα πληγής. Οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν κάποτε βάμματα εμποτισμένα με νιτρικό άργυρο για την επούλωση μιας άφθειας. Επίσης χρησιμοποιείται για την καυτηρίαση επιφανειακών αιμοφόρων αγγείων μέσα στη μύτη για την πρόληψη ρινικής αιμορραγίας.